در تاریخ ۱۲ مردادماه ۱۴۰۳ ما هم به رسم نیاکانمان، این روز رو جشن گرفتیم. در این روز گل پسرای گلمون و خونواده های عزیزشون ما رو همراهی کردن. این جشن که در زیست پارک رهتاپ برگزار شد کلی خاطره خوش داشت. از الاغ سواری و اسب سواری گرفته، تا بازی های جورواجور. از آش خوردن و اقامت در چادر سیاه عشایری. کلی خندیدیم و خوش گذروندیم و این جشن هم در خاطرات خوب فاخر ثبت شد.
جشن چلهٔ تموز یکی از روزهای آیینی و به جای مانده از دوران بسیار کهن در جغرافیای ایران بزرگ است که ریشهٔ تاریخی آن به‌طور دقیق پیدا نیست. پیدایش آن بسیار کهن‌تر از دورهٔ ادیان ابراهیمی است و با اسطوره‌های دورهٔ مهری و سومری پیوند دارد. چلهٔ تموز یا چلهٔ تابستان در تقویم کهن ایرانی گرم‌ترین ماه سال است و با بلندترین روز سال مرتبط است. «چلهٔ بزرگ» یا چلهٔ تموز یکی از جشن‌های ایرانی بوده که تقریباً فراموش شده‌است؛ اما در جنوب خراسان طولانی‌ترین روز سال را هنوز هم گرامی می‌دارند، چهل یا چلهٔ تموز حدوداً از اول تیرماه آغاز می‌شده و تا دهم مردادماه ادامه می‌یافته.این چهل روز با طولانی‌ترین روز سال آغاز می‌شود و آن روز یا هفتهٔ اول تیر را گرامی می‌داشتند. در تقویم گریگوری و تقویم سریانی ماه تموز تا حدودی با دهم مرداد ماه انطباق دارد.
